Zdjęcia w lepszej jakości znajdują się pod tym łączem.
Czas Liturgii Wigilii Paschalnej to czas nocnego oczekiwania na poranek największego cudu na ziemi – Zmartwychwstania zbawiciela, który pokonując śmierć dał nam życie. Całe misterium Triduum Paschalnego, cała nasza wiara skupia się wokoło tego jednego wydarzenia – pustego Grobu Pańskiego. Kapłani nic nie uzyskali postawieniem straży przy grobie, i tak ich mniemanie o kłamstwie Jezusa, że po trzech dniach odbuduje świątynię, spełzło na niczym. Uczniowie rano śpiesznie udali się do grobu. A Maryja? Czekała. Czekała, bo wiedziała, że jej syn odnajduje się po trzech dniach. I przyszedł. Przyszedł, by wszystkim pokazać, że życie nie boi się śmierci, że mimo krzyża codzienności, upadków i niejednokrotnych śmierci, możemy ożyć, zmartwychwstać w Chrystusie Jezusie, ożywić naszą wiarę. Ożywić naszą miłość do Boga i drugiego człowieka, Ożywić to co było struchlałe.
Dzisiejsze obchody w pustych kościołach, obraz pustki, to idealny dowód jak żyć, by nasze serca takie nie były, by żyć w zgodzie z naturą, Bogiem, drugim człowiek, by nie szukać siebie, lecz Jezusa, który właśnie wychodzi z grobu, dla Ciebie, by wziąć Cię za rękę i iść ku weselu życia, by tańczyć w radości na weselu oblubieńca. By serca były wypełnione miłością! Chrystus prawdziwie zmartwychwstał Alleluja!